de flag go to the original language article
This article has been translated by Artificial Intelligence (AI). The news agency is not responsible for the content of the translated article. The original was published by APA.

EU-Rechnungshof: Opóźnienie w funduszu odbudowy po koronawirusie

utworzone przez AI | 03.wrz 2024 | Europe in brief AI

Europejski Trybunał Obrachunkowy obawia się, że środki z funduszu odbudowy po koronawirusie nie zostaną wystarczająco szybko wykorzystane. Reformy i inwestycje, które miały być wspierane tymi pieniędzmi, mogą nie zostać zrealizowane lub będą opóźnione. Cele funduszu byłyby zatem zagrożone.

Archiwalne zdjęcie - Do połowy terminu na koniec 2023 roku kraje UE wykorzystałyby jednak mniej niż jedną trzecią środków z funduszu odbudowy. EFE/EPA/Olivier Hoslet/Archiwum

W całej UE / Bruksela – Utworzona w 2021 r. Facility Odbudowy i Odporności (ARF) Unii Europejskiej (UE) miała pobudzić gospodarkę w państwach członkowskich UE po pandemii koronawirusa oraz wspierać ważne inwestycje i reformy na przyszłość. Jednak przy wdrażaniu występują znaczne opóźnienia, co krytykuje Europejski Trybunał Obrachunkowy (ETO) z siedzibą w Luksemburgu w raporcie opublikowanym w poniedziałek. Cele Funduszu Odbudowy są zagrożone.

Okres obowiązywania ARF kończy się w sierpniu 2026 r. Do tego czasu państwa UE mogą otrzymywać środki z funduszu, ale w zamian muszą realizować reformy i projekty inwestycyjne uzgodnione wcześniej z Komisją Europejską. Do połowy okresu obowiązywania, tj. do końca 2023 r., kraje UE skorzystały z mniej niż jednej trzeciej środków z Funduszu Odbudowy i osiągnęły mniej niż 30 procent ustalonych kamieni milowych, jak wynika z oceny audytorów. Podobnie sytuacja wygląda w Austrii: do końca 2023 r. kraj ten złożył wnioski o zaledwie 23 procent przewidzianych dla tego kraju środków oraz zrealizował tylko 44 z 171 kamieni milowych i celów.

„Niezwykle ważne jest, aby środki ARF były wykorzystywane na czas. W ten sposób unika się zatorów przy wdrażaniu działań pod koniec okresu obowiązywania instrumentu, co z kolei zmniejsza ryzyko nieefektywnych i błędnych wydatków”, cytowano Ivana Maletića, członka Trybunału odpowiedzialnego za audyt, w komunikacie prasowym.

Powody opóźnień różnią się w zależności od kraju. Należą do nich „inflacja lub zatory w dostawach, niepewność co do przepisów środowiskowych i niewystarczająca zdolność administracyjna”. Zarówno Komisja, jak i państwa członkowskie podjęły w międzyczasie działania mające na celu rozwiązanie problemu, ale „jest jeszcze za wcześnie, aby ocenić, czy przyniosą one pozytywne skutki”, stwierdzono w raporcie. (02.09.2024)