go to the original language article
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα υποστηρίξει, με 35,5 εκατομμύρια ευρώ, διασυνδέσεις υδρογόνου στην Ιβηρική Χερσόνησο, συμπεριλαμβανομένων 7,2 εκατομμυρίων για μία διασύνδεση μεταξύ Σελόρικο ντα Μπέιρα και Θαμόρα και το υπόλοιπο για έναν διασυνδετήρα μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας.
Η ανακοίνωση έγινε σήμερα στις Βρυξέλλες από την εκτελεστική επιτροπή της Κοινότητας, η οποία σε ανακοίνωσή της αποκαλύπτει ένα συνολικό ποσό 1,25 δισεκατομμυρίων ευρώ σε επιχορηγήσεις από το Μηχανισμό Διασύνδεση Ευρώπης σε 41 διασυνοριακά έργα ενεργειακών υποδομών με καθεστώς έργων κοινού ενδιαφέροντος, ένα από τα οποία είναι το H2med, μια διεθνής πρωτοβουλία για τη διασύνδεση των δικτύων υδρογόνου της Ιβηρικής Χερσονήσου με τη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη.
Σύμφωνα με τον κατάλογο των επιλεγμένων προτάσεων για επιχορηγήσεις, που τώρα είναι διαθέσιμος, στο H2med μπορεί να διατεθούν μέχρι 35,5 εκατομμύρια ευρώ: για μια διασύνδεση υδρογόνου H2Med CelZa (7,2 εκατομμύρια ευρώ) και για άλλη διασύνδεση μεταξύ Βαρκελώνης και Μασσαλίας (28,3 εκατομμύρια ευρώ).
Επιλέχθηκε επίσης άλλο έργο που καλύπτει την Πορτογαλία, για τη διεξαγωγή μελετών για την πρωτοβουλία European Hydrogen Backbone με στόχο τη δημιουργία ενός διευρωπαϊκού δικτύου υδρογόνου που θα αποτελείται από περίπου 28.000 χιλιόμετρα έως το 2030 (για το οποίο θα διατεθούν 2,8 εκατομμύρια ευρώ).
Αφορά το έργο H2med, διασύνδεσης ενεργειακών διασυνδέσεων μεταξύ Πορτογαλίας, Ισπανίας και Γαλλίας.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διατίθενται στην ιστοσελίδα του, το H2med περιλαμβάνει πέντε εταίρους στην Ευρώπη (συμπεριλαμβανομένης της REN – Redes Energéticas Nacionais) και έχει συνολικό προϋπολογισμό 2,500 εκατομμύρια ευρώ, που προβλέπουν ότι, μέχρι το 2030, θα παρέχεται «πράσινο» υδρογόνο σε προσιτό κόστος στην Ευρώπη από το 2030.
Από αυτή την ημερομηνία, θα έχει ετήσια ικανότητα μεταφοράς δύο εκατομμυρίων τόνων «πράσινου» υδρογόνου (που αντιπροσωπεύει το 10% της εκτιμώμενης κατανάλωσης στην Ευρώπη το 2030).
Τον Οκτώβριο του 2022, οι κυβερνήσεις της Πορτογαλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας κατέληξαν σε συμφωνία για να επιταχύνουν τις διασυνδέσεις στην Ιβηρική Χερσόνησο, εγκαταλείποντας το υπάρχον έργο που προοριζόταν μόνο για το αέριο για ένα άλλο που προβλέπει έναν θαλάσσιο αγωγό για, εκτός από κάποια αρχική φάση να μεταφέρει αυτό το ορυκτό καύσιμο, να προορίζεται μελλοντικά για το «πράσινο» υδρογόνο.
Οι τρεις χώρες αποφάσισαν να προχωρήσουν με έναν «Πράσινο Δρόμο Ενέργειας», μέσω θάλασσας, μεταξύ Βαρκελώνης και Μασσαλίας (BarMar) και κατέληξαν σε συμφωνία για την ανάγκη ολοκλήρωσης των μελλοντικών διασυνδέσεων ανανεώσιμου αερίου μεταξύ Πορτογαλίας και Ισπανίας, συγκεκριμένα στη σύνδεση Σελόρικο ντα Μπέιρας και Θαμόρα (CelZa).
Αμέσως τότε, παραδέχθηκε ότι το έργο θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από ευρωπαϊκά κεφάλαια, μέσω του Μηχανισμού Διασύνδεσης Ευρώπης.
Τον Ιανουάριο του 2023, η Γερμανία αποφάσισε να υποστηρίξει και να συμμετάσχει σε αυτή την πρωτοβουλία του διαδρόμου υδρογόνου.
Η ιδέα είναι οι νέες υποδομές στην Ιβηρική Χερσόνησο να επιτρέπουν τη διανομή του «πράσινου» υδρογόνου και να είναι τεχνικά προσαρμοσμένες για να μεταφέρουν άλλα ανανεώσιμα αέρια.
Το υδρογόνο αντιπροσωπεύει περίπου το 2% του ενεργειακού μείγματος της ΕΕ και σχεδόν όλο το υπάρχον (95%) παράγεται από ορυκτά καύσιμα, που απελευθερώνουν ετησίως μεταξύ 70 έως 100 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
Από την άλλη πλευρά
, το «πράσινο» υδρογόνο προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές, επομένως δεν εκλύει CO2 και απελευθερώνει ελάχιστες ποσότητες ατμοσφαιρικών ρύπων.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη, καύσιμο και μέσο μεταφοράς ή αποθήκευσης ενέργειας και να εφαρμοστεί στους τομείς της βιομηχανίας, των μεταφορών, της ενέργειας και των κατασκευών.