go to the original language article
Βρυξέλλες (ΑΝSA) – Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιταχύνει τη διαδικασία μετανάστευσης και προτείνει να “επιταχυνθεί η εφαρμογή” ορισμένων πτυχών του Συμφώνου, η έναρξη ισχύος του οποίου προβλέπεται για τον Ιούνιο του 2026. Συγκεκριμένα, η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ προτείνει να προηγηθούν δύο βασικά στοιχεία του κανονισμού σχετικά με τη διαδικασία ασύλου, με στόχο να βοηθήσουν τα κράτη μέλη “να επεξεργάζονται πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά τις αιτήσεις ασύλου των αιτούντων που μπορεί να είναι αβάσιμες”.
Επιπλέον, προτείνει τη λίστα ασφαλών χωρών σε κοινοτικό επίπεδο και εξαιρέσεις “σε περιοχές ή κατηγορίες ατόμων που είναι σαφώς αναγνωρίσιμες”. “Τα κράτη μέλη – λέει η Επιτροπή – μπορούν να εφαρμόσουν τη διαδικασία συνόρων ή μια επιταχυνόμενη διαδικασία για άτομα που προέρχονται από χώρες όπου, κατά μέσο όρο, το 20% ή λιγότερο των αιτούντων αποκτά διεθνή προστασία στην ΕΕ”.
Επιπλέον, μπορούν να οριστούν ασφαλείς τρίτες χώρες και ασφαλείς χώρες προέλευσης με εξαιρέσεις, παρέχοντας στα κράτη μέλη “μεγαλύτερη ευελιξία” αποκλείοντας “συγκεκριμένες περιοχές” ή “κατηγορίες ατόμων που είναι σαφώς αναγνωρίσιμες”. Η Επιτροπή προτείνει επίσης να καταρτίσει μια πρώτη λίστα της ΕΕ με ασφαλείς χώρες προέλευσης.
“Ορισμένα κράτη μέλη διαθέτουν ήδη εθνικές λίστες ασφαλών χωρών προέλευσης, η λίστα της ΕΕ θα συμπληρώσει αυτές τις λίστες και θα προάγει μια πιο ομοιόμορφη εφαρμογή της έννοιας, επιτρέποντας στα κράτη μέλη να επεξεργάζονται τις αιτήσεις ασύλου πολιτών που προέρχονται από χώρες που περιλαμβάνονται στη λίστα με μια επιταχυνόμενη διαδικασία, καθώς είναι απίθανο αυτές οι αιτήσεις να γίνουν αποδεκτές”.
Η Επιτροπή προτείνει να καταρτίσει μια πρώτη λίστα της ΕΕ που να περιλαμβάνει το Κόσοβο, το Μπαγκλαντές, την Κολομβία, την Αίγυπτο, την Ινδία, το Μαρόκο και την Τυνησία. Η Επιτροπή θεωρεί επίσης ότι οι χώρες υποψήφιοι για ένταξη στην ΕΕ πληρούν καταρχήν τα κριτήρια για να χαρακτηριστούν ασφαλείς χώρες προέλευσης, καθώς στο πλαίσιο της διαδικασίας ένταξης στην ΕΕ εργάζονται για την επίτευξη της σταθερότητας των θεσμών που διασφαλίζουν τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον σεβασμό και την προστασία των μειονοτήτων (16 Απριλίου).