es flag go to the original language article
This article has been translated by Artificial Intelligence (AI). The news agency is not responsible for the content of the translated article. The original was published by Europa Press.

Βρυξέλλες – Η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία θα ζητήσουν αυτή τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες να επιβληθεί ένα όριο 20% στη μείωση των ημερών αλιείας στη Μεσόγειο για να αποφευχθούν νέες περικοπές στη δραστηριότητα όπως αυτή του περασμένου Δεκεμβρίου, που σηματοδότησε μείωση κατά 79% των ημερών εργασίας μέχρι έναν μέσο όρο των 27 ετησίως, αν και τελικά συμπεριλήφθηκαν μέτρα για την αποδυνάμωση του αντίκτυπού τους και τη διατήρηση της δραστηριότητας του τομέα του συρόμενου δικτύου.

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αλιείας και Τροφίμων της ισπανικής κυβέρνησης, Λουίς Πλανάς, θα υπερασπιστεί αυτό το αίτημα, μαζί με τους γάλλους και ιταλούς ομολόγους του, κατά τη διάρκεια της συνάντησης των ευρωπαίων υπουργών του τομέα που πραγματοποιείται αυτή τη Δευτέρα στη βελγική πρωτεύουσα.

Και οι τρεις αντιπροσωπείες θα παρουσιάσουν πρόταση για την αναθεώρηση του κανονισμού του Πολυετούς Σχεδίου διαχείρισης για τη Δυτική Μεσόγειο με στόχο να διασφαλιστεί μεγαλύτερη οικονομική προβλεψιμότητα για τον τομέα και να διασφαλιστεί η προστασία και βιωσιμότητά του.

Τώρα που έχουν περάσει ήδη πέντε χρόνια από την εφαρμογή του σχεδίου διαχείρισης, διπλωματικές πηγές διαβεβαιώνουν ότι ο τομέας έχει κάνει μια “τεράστια προσπάθεια” για να προσαρμοστεί και ότι υπάρχουν στοιχεία που είναι “αναγκαίο και επείγον να διορθωθούν”.

Με αυτόν τον στόχο, η πρόταση περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα όπως η επιβολή ενός ορίου στις μειώσεις και αυξήσεις των ημερών αλιείας ώστε οι μειώσεις και αυξήσεις αυτές να μην υπερβαίνουν το όριο του 20% και να μην έχουν τόσο έντονο αντίκτυπο στον στόλο των συρόμενων δικτύων που εργάζονται στη Δυτική Μεσόγειο.

Η Ισπανία επιθυμεί επίσης οι ρυθμίσεις για τα Συνολικά Αποδεκτά Αποθέματα (TAC) και οι ποσοστώσεις να περάσουν από την ετήσια στην πολυετή βάση και να επιτραπεί η μεταφορά του 10% των δυνατοτήτων αλιείας μεταξύ δύο διαδοχικών ετών για τη διευκόλυνση του προγραμματισμού της δραστηριότητας.

Επιπλέον, επιδιώκουν να αποσυνδέσουν τις ποσοστώσεις που καθορίζονται για όλα τα είδη από την κατάσταση του πιο ευάλωτου πληθυσμού και να ληφθεί υπόψη η μικτή φύση της αλιείας της Μεσογείου.

Με αυτό το αίτημα, η Ισπανία επιδιώκει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο οι πιο ευάλωτες είδη να θέσουν όρους στην αλιεία του συνόλου των πληθυσμών που ζουν σε μια συγκεκριμένη ζώνη, όπως συνέβη στη συμφωνία αλιείας του Δεκεμβρίου, όταν τα βενθοβολικά είδη, των οποίων η ανάκαμψη ανησυχούσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή –οι νεαροί γάλαζες και η κόκκινη γαρίδα–, ανάγκασαν τον περιορισμό της δραστηριότητας του συνόλου του στόλου.

Αν και η πρόταση δεν θα υποβληθεί ακόμη σε ψηφοφορία, η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία προσκαλούν τα άλλα κράτη μέλη να συμμετάσχουν σε αυτό το αίτημα προς την Επιτροπή για να υποβάλει “όσο το δυνατόν συντομότερα” πρόταση τροποποίησης του πολυετούς σχεδίου της Δυτικής Μεσογείου για να διατηρηθεί η αλιευτική δραστηριότητα ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζει την προστασία των ειδών.

Οι υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης και Αλιείας της ΕΕ θα συζητήσουν επίσης αυτή τη Δευτέρα για πρώτη φορά τις προτάσεις της Επιτροπής στον αγροτικό τομέα σχετικά με έναν κανονισμό για τη διασυνοριακή εφαρμογή κατά των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών και τις συγκεκριμένες τροποποιήσεις του τρέχοντος νομικού πλαισίου με το οποίο δημιουργείται η κοινή οργάνωση των αγορών των αγροτικών προϊόντων (ΚΟΑ).

Αυτές οι δύο προτάσεις στοχεύουν στην ενίσχυση της θέσης των αγροτών στην αλυσίδα εφοδιασμού αγροδιατροφής και αντικατοπτρίζουν ορισμένες από τις συστάσεις που προέκυψαν από τη στρατηγική συζήτηση για το μέλλον της γεωργίας της ΕΕ.

Συγκεκριμένα, η πρόταση για τη διασυνοριακή εφαρμογή της νομοθεσίας κατά των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών στοχεύει στην ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ επιχειρήσεων της αλυσίδας εφοδιασμού αγροτικών και διατροφικών προϊόντων και περιλαμβάνει νέα μέτρα για τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών.

Από την πλευρά του, ο κανονισμός της ΚΟΑ ενισχύει το ρόλο των οργανώσεων παραγωγών, καθορίζει κανόνες για καθεστώτα παρέμβασης και βοήθειας στην αγορά και νέους κανόνες εμπορίας και συμβατικών σχέσεων μεταξύ αγροτών και αγοραστών. (27 Ιανουαρίου)