go to the original language article
Μαδρίτη – Η Ισπανία ξεκίνησε τη χρονιά με περισσότερες από 80 ευρωπαϊκές οδηγίες που εκκρεμούν για μεταφορά και ήδη συσσωρεύει συνολικά 90 ανοιχτές υποθέσεις, καθιστώντας τη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) με τις περισσότερες παραβάσεις στην εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας.
Αυτό αναφέρεται στην τελευταία έκθεση που συντάχθηκε από το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ισπανία με στόχο να αναλύσει πώς μεταφέρεται η ευρωπαϊκή νομοθεσία στη χώρα μας και παρουσιάστηκε στα μέσα την Τρίτη στο Κογκρέσο των Βουλευτών.
Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2024, η Ισπανία είχε συνολικά 87 ευρωπαϊκές οδηγίες που εκκρεμούν για μεταφορά, από τις οποίες 29 έχουν ήδη τηρήσει την προθεσμία για εφαρμογή και μία από αυτές είναι έτοιμη να το κάνει. Για την πλειονότητα των υπολοίπων 57 υπάρχει προθεσμία έως το 2026.
Ο κύριος όγκος των κανονισμών που δεν έχουν ακόμα ενσωματωθεί στη εθνική νομοθεσία σχετίζονται με ζητήματα που αφορούν την πράσινη μετάβαση (16), την οικονομία (15), την εργασία και τη μετανάστευση (μια δεκάδα) και την υγεία (επτά κανονισμοί εκκρεμούν).
Η μη εφαρμογή αυτών των μεταφορών οδηγεί συνήθως σε άνοιγμα φακέλου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου η Ισπανία βρίσκεται στην κορυφή με συνολικά 90 ανοιχτές παραβάσεις, ακολουθούμενη από την Πολωνία με 88, την Ελλάδα με 81 και τη Βουλγαρία με 79.
Αυτό το άνοιγμα φακέλου μπορεί να συμβεί είτε επειδή δεν έχει εφαρμοστεί η μεταφορά είτε επειδή δεν τηρείται σωστά αυτό που ορίζεται από την Ευρώπη και συνήθως καταλήγει σε οικονομικές κυρώσεις.
Εάν αναλυθούν όλοι οι νόμοι που εγκρίθηκαν κατά τη διάρκεια του 2024 στις Γενικές Έδρες, συνολικά 24, το 46% είχε ευρωπαϊκή προέλευση καθώς προέρχονται από οδηγίες ή κανονισμούς που έχουν θεσπιστεί από την ΕΕ.
Ορισμένοι από αυτούς τους νόμους ήταν, για παράδειγμα, η μεταρρύθμιση του Νόμου για την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με ποινικά μητρώα και τη θεώρηση δικαστικών αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να επιτραπεί στους κρατουμένους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της ΕΤΑ, να ανταλλάξουν τις ποινές που έχουν εκτίσει στο εξωτερικό, ή ο φόρος στις πολυεθνικές της φορολογικής μεταρρύθμισης που προωθήθηκε από την κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ.
Αυτό το ποσοστό της ευρωπαϊκής επιρροής στη νομοθεσία έχει παραμείνει αρκετά σταθερό τα τελευταία έξι χρόνια, με μέσο όρο 53%. Ωστόσο, το 2023, έτος των τελευταίων εκλογών με την αντίστοιχη νομοθετική διακοπή, το 72% των νόμων που εγκρίθηκαν προέρχονταν από την κοινοτική σφαίρα.
Αν και η ευρωπαϊκή επιρροή δεν γίνεται αισθητή μόνο στις Γενικές Έδρες, η κυβέρνηση, μέσω των βασιλικών διαταγμάτων έχει επίσης τη δυνατότητα να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ΕΕ για την προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας.
Στην πραγματικότητα, το 2024, το Συμβούλιο των Υπουργών ενέκρινε συνολικά 20 βασιλικά διατάγματα με στόχο τη μεταφορά των ευρωπαϊκών οδηγιών, η πλειονότητα των οποίων συσχετίζεται με την αγροτική πολιτική ή την αλιεία αλλά και με τις μεταφορές ή τις συνθήκες εργασίας.
Σε όλα αυτά τα κανονιστικά έγγραφα, πρέπει να προσθέσουμε επίσης, τους 84 κανονισμούς που εγκρίθηκαν από την Ευρώπη τον τελευταίο χρόνο και οι οποίοι έχουν άμεση εφαρμογή σε όλα τα κράτη μέλη.
Στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, οι κανονισμοί που εγκρίνονται από την ΕΕ δεν χρειάζονται νομοθετική διαδικασία στο κράτος για την εφαρμογή τους, εκτός εάν υπάρχει σύγκρουση με κάποια από τις ισχύουσες εσωτερικές νομοθεσίες, οπότε το κράτος πρέπει να προβεί σε τροποποίηση αυτού του κανόνα.
Ωστόσο, για την εφαρμογή των οδηγιών απαιτείται εθνικός νόμος που να τις μεταφέρει και οι χώρες έχουν συνήθως προθεσμία δύο χρόνων για να επιλέξουν πώς να προσαρμόσουν τη νομοθεσία τους στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις. (14 Ιανουαρίου)