go to the original language article
“`
Rome (ANSA) – Het westerse debat begint zich al te richten op de naoorlogse periode, terwijl het idee vorm krijgt om vredestroepen te sturen om een mogelijk staakt-het-vuren te beheren (of te bevorderen). Een idee dat voorzichtigheid en onderscheid met zich meebrengt, tussen de landen en in dezelfde nationale meerderheden, inclusief Italië.
Dat de mogelijkheid om troepen naar Oekraïne te sturen op tafel ligt bij de Europese kanselarijen is al geruime tijd duidelijk. De eerste die de inzet van soldaten niet uitsloot, was in februari de Franse president Emmanuel Macron, wat afstandelijke reacties uitlokte van alle belangrijke partners vanwege de gevolgen die militaire betrokkenheid op het terrein zou hebben voor de NAVO-landen bij de lopende invasie.
Een verdere nuance werd vorige week maandag geuit door Volodymyr Zelensky, 48 uur na het drielandenoverleg met de chef van het Élysée en Donald Trump, waarin hij voorstelde om te werken aan de positie van Macron om “troepen van een land op Oekraïens grondgebied te hebben om onze veiligheid te garanderen terwijl Kiev nog niet (nog niet) in de NAVO is”.
Nu is er echter sprake van een internationale militaire macht om een gemaakte vrede te monitoren, een al met Moskou onderhandeld staakt-het-vuren. Praten is echter geen besluiten nemen, zoals duidelijk werd aangegeven door de Poolse premier Donald Tusk, die, terwijl hij Macron in Warschau ontving, bevestigde dat tijdens de ontmoeting is gesproken over vredeshandhaving in Oekraïne. Maar “elke beslissing over Poolse acties zal in Warschau worden genomen en alleen in Warschau. En op dit moment plannen we geen dergelijke acties”.
De minister van Defensie Guido Crosetto heeft “de hoop uitgesproken om zo snel mogelijk in Oekraïne over vrede en vredeshandhaving te praten” en benadrukte “de bereidheid om deze rol te vervullen, waarin we ons altijd als natie hebben onderscheden”. Maar om vrede te bewaren moet je het eerst bereiken en ervoor zorgen dat het “rechtvaardig” is, merkte Antonio Tajani kort daarna op. “Het is voorbarig om te praten over welke initiatief van de volgende dag dan ook”, volgens de minister van Buitenlandse Zaken.
“Staatshoofden en regeringsleiders zullen het beoordelen, maar laten we ondertussen zien wat er gebeurt, of en wanneer de oorlog zal eindigen”, benadrukte het hoofd van de diplomatie na afloop van het ministeriële overleg in Berlijn met vijf EU-landen, het Verenigd Koninkrijk en Oekraïne. Een standpunt dat Tajani, zo wordt opgemerkt in meerderheidskringen, zou hebben afgestemd met Giorgia Meloni (12 december).
“`