Преродбата на Атина, од Тројката до раководењето со Еврогрупата

Брисел (ANSA) – Претседателството на Еврогрупата, координацијата на министрите за финансии на еврозоната, му оди на Грција. За Атина, назначувањето на Kyriakos Pierrakakis има вкус на историска реванш: земјата што беше епицентар на кризата на суверениот долг и на меморандумите наметнати од Тројката, денес се наоѓа на чело на организмот кој тогаш ја одбележуваше секоја фаза од нејзиното закрепнување. Вистинска инверзија на улогите.

Уште повеќе затоа што Еврогрупата ја дефинира насоката на буџетските политики на земјите од еврозоната и претседателот, по функција, го води и Советот на гувернери на Европскиот механизам за стабилност (ЕМС), поранешниот фонд „спас за државите“ замислен токму веднаш по грчката криза.

Изборот дојде на крајот на трката што остана отворена до последен момент со Белгиецот Vincent Van Peteghem, кој важеше за фаворит во пресрет и можеби беше казнет поради отпорот на Белгија кон заемот за Репарација за Украина. Пресврт во натпреварот можеше да донесе најавата на германскиот министер Lars Klingbeil, кој пред состанокот ја изјави својата поддршка за грчкиот кандидат.

Со веќе исцртани бројки, повлекувањето на конкурентот за да се поттикне едногласноста ја следеше неформалната пракса на Еврогрупата. Назначувањето на Pierrakakis претставува политички чекор со силна симболична вредност: Грција ќе го води организмот кој, пред четиринаесет години, беше нервниот центар на тензии поврзани со преговорите со Комисијата, ЕЦБ и ММФ.

Тоа беа годините на плановите „солзи и крв“, на кратењата, на наметнатите реформи и на расправите што длабоко го обележаа грчкото општество. Денес сликата е променета. Од 2018 година Атина е надвор од програмите за помош, ја поврати довербата на пазарите, повторно донесе раст и инвестиции и го намали долгот побрзо од многу европски партнери.

Пресвртот помина и преку дигитализацијата на државата, водена токму од Pierrakakis како министер за иновации. Профилот на новиот претседател, 42 години, од Нова демократија, ЕПП, ја одразува оваа трансформација: информатичар, со две магистерски студии меѓу Харвард и МИТ, вклучен во технички улоги во првите преговори со доверителите, се врати во политиката во 2019 година со цел да ја модернизира државната машина.

Неговото доаѓање на чело на Еврогрупата ја прекинува традицијата која, од Juncker до Dijsselbloem, од Centeno до Donohoe, секогаш ја гледаше на претседателската функција министри од земјите на северна или западна Европа (11 декември).