“`html
Државите-членки во последните недели се натпреваруваа меѓусебно со ‘собствени’ правила или желби. Холандија и Унгарија сакаат да имаат отстапување од миграционата политика на ЕУ и да спроведат национална миграциона политика, Германија воведе гранични контроли, а Полска одбива да ги прими азилантите од Белорусија. Други држави-членки немаат разбирање за таа својеглавост и сакаат пред сè да соработуваат за да ги постигнат најважните заеднички цели: да се примат помалку азиланти и да се вратат побрзо оние чии барања се одбиени.
На тоа потенцира и претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен. Во едно писмо за миграцијата пред самитот, таа набројува десет акциски точки на кои ќе се работи во иднина, покрај тешко постигнатиот миграционен пакт со поостри правила за азил. Таа добро го слушала растечкото незадоволство и нестрпливоста на различни држави-членки, кои делумно се поттикнати од подесна политичка клима.
Така, еврокомесарката предлага некои од деловите на тој миграционен пакт да се воведат побрзо од јуни 2026 година, како што е сега договорено. Желбата на различни држави-членки, вклучувајќи ја и Холандија, да го преиспитаат и заострат враќањето на оние азиланти чии барања се одбиени, ја разбира Вон дер Лајен. Само со добра политика за враќање работи миграционата политика, пишува таа.
И центри за враќање надвор од Европската унија каде што треба да чекаат азилантите со одбиени барања, повторно се тема на разговор. Досега тие наидуваа на политички отпор, но сега повеќе нема табу.
“`