“Синџирот е силен колку што е силен неговиот најслаб дел. Тоа сигурно важи за европскиот систем за враќање, кој треба да се подобри”, изјави министерката во оставка Никол де Мор (CD&V) во Луксембург. Таа заговараше ревизија на директивата за враќање од 2008 година, со побрзи процедури за оние кои претставуваат безбедносен ризик и законска обврска за соработка, во согласност со новиот белгиски закон за политиката на присилно враќање.
Во неодамнешен нон-пејпер, поддржан од меѓу другите Германија и Франција, Холандија и Австрија ја поддржуваат идејата за “промена на парадигмата”. “Луѓето кои немаат право да останат мора да се одговорени. Новата законска основа треба јасно да ги опише нивните обврски. Несоработката треба да има последици и да се казнува”, стои во текстот. “Сегашната правна рамка не ги рефлектира доволно потребите на земјите-членки за ефикасно обезбедување на отстранувања”.
Според Евростат, минатата година 484.160 државјани од трети земји во Европската унија добиле наредба да ја напуштат територијата, но само 18,9 проценти беа ефективно иселени. Откога се обраќаше, еврокомесарката во оставка Илва Јохансон истакна дека последните бројки се повеќе поволни. “Имаме 40 проценти помалку нерегуларни пристапи. Бројот на враќања оваа година досега се зголеми за 18 проценти, па нештата одат во добра насока”, рече Швеѓанката.
Под називот “иновативни решенија”, земји-членки како Унгарија и Италија исто така изнесуваат политички чувствителни идеи, како што се така наречени центри за повраток во трети земји. Сепак, според дипломати, таквите предлози имаат малку шанси во европските камери. Дебатата меѓу министрите се одвива во подготовка за Европскиот самит на крајот на следната недела, каде што исто така ќе се дискутира и за миграциската политика меѓу шефовите на државите и владите на земјите-членки.